Lojik Devre Elemanları: NOT, Buffer ve Schmitt Trigger Arasındaki Farklar 

NOT, Buffer (veya tampon) ve Schmitt tetikleyici (Schmitt trigger), dijital devrelerde kullanılan temel mantıksal elemanlardır.

Her biri belirli bir işlevi yerine getirir, ancak farklı özelliklere sahiptirler.

1. NOT (İnverter):

NOT, giriş sinyalinin tersini çıkış olarak üreten temel mantıksal elemandır. Yani, eğer giriş sinyali "1" ise çıkış "0" olur, ve eğer giriş sinyali "0" ise çıkış "1" olur. Basitçe, giriş sinyalinin tersini verir.

2. Buffer (Tampon):

Buffer, giriş sinyalini doğrudan çıkışa ileten elemandır. Yani, giriş sinyali ne ise çıkış da aynı olur. Tampon, giriş sinyalinin yükseltilmesi veya güçlendirilmesi gerektiğinde kullanılır. Özellikle giriş sinyalinin diğer devrelere zarar vermeden iletilmesi gereken durumlarda kullanışlıdır.

3. Schmitt Tetikleyici (Schmitt Trigger):

Schmitt tetikleyici, giriş sinyalinin üst ve alt eşik değerlerini kullanarak çıkışını belirleyen bir elemandır. Bu, giriş sinyalinin yavaşça yükselip düşmediği durumlarda dalgalanmaları engellemek için kullanışlıdır. Schmitt tetikleyicinin en belirgin özelliği, histerezis adı verilen bir özelliği içermesidir. Bu, çıkışın düşük seviyeden yüksek seviyeye geçiş ve yüksek seviyeden düşük seviyeye geçiş için farklı eşik değerlerine sahip olduğu anlamına gelir. Bu sayede, giriş sinyali belirli bir eşik değerini aşmadan çıkış durumu değişmez, böylece gürültü ve dalgalanmaların etkisi azaltılır.

Özetle:
NOT, girişin tersini çıkış olarak verir.
Buffer, giriş sinyalini güçlendirilmiş şekilde çıkışa iletir.
Schmitt tetikleyici, histerezis özelliği ile giriş sinyalinin dalgalanmalarını azaltır ve belirli eşik değerleri ile çıkışını kontrol eder.